بقای انسان

امروز این عکس توجه من را به خودش جلب کرد
این رد پای یک انسان است که در حال از بین رفتن تدریجی‌ست.
داشتم فکر میکردم که شاید محو کردن انسان خاصیت زمین باشد.
زمین با وجود اینکه مناسب ترین جا در کیهان برای زندگی انسان است در عین حال هیچ قولی برای بقای انسان نداده است.

گویی زمین در سکوت، پایان انسان را انتظار می‌کشد. و خودش را برای محو آثار انسان آماده کرده است.
شاید بهتر باشد این طور بگویم
زمین جای خوبی برای ماندن نیست زیرا ماندن با ذات زمین در تضاد است.
اصلا زمین نمی‌تواند خانه انسان باشد. باور اینکه زمین خانه است احتمالا نظریه ای قدیمی یا ساده انگارانه یا با توجه به اکتشافات کنونی است.
نمیدانم همین رد پا در کرات دیگر شاید رفتار متفاوتی را تجربه کند
اما زمین در بهترین حالت شبیه شن روان زیر پای انسان برای مدتی بتواند نقش پله ای ناقص را بازی کند.
بگویم که این عکس را در محلی بسیار معمولی در گذر کمتر از 10 ثانیه دیدم و اما در همین چند ثانیه قادر بود به نقطه ای عمیق از وجودم چیزی اضافه کند
احتمالا نه عکاس و کسی که عکس با به اشتراک گذاشته از تاثیری که روی من داشت خبر ندارند و نخواهند داشت اما اگر روزی یافتمشان حتما از ایشان تشکر خواهم کرد.

مرتضی جنتی

شنبه 8 شهریور 1399